ተመኘሁ

ታልቀረ መመኘት
ተመኘሁ ዛፍነት
ከላዬ አራግፌ ፣ ጥውልግ ቅጠሎቼን
ቅርንጫፎቼ አድገው ፣ አጠንክሬው ግንዴን
እንዳዲስ ፀድቄ ፣ ለምልሜ ዳግመኛ
ለቅዥቴ ሳይሆን ፣ ለህልሜ እንድተኛ።

አውቃለሁ

እርግጥ ነው በድዬሻለሁ
እውነት ነው ጎድቼሻለሁ
ሁሉንም ጠንቅቄ አውቃለሁ።

በናፍቆት ሰቀቀን
በመገፋት ቆፈን
እንደማለዳ ዉርጭ እንሰፍስፌሻለሁ።
አውቃለሁ።

ዱካዬን አጥፍቼ በፈለግሽኝ ጊዜ
ሰው አልባ አድርጌሽ በወንዝሽ በወንዜ
እንደቆላ ሃሩር አጠውልጌሻለሁ።
ይህንንም አውቃለሁ።

ሆኘ ያልሁንሁትን
ኖሮኝ የሌለኝን
በቁሜ ስቃዥ በቀን
ክፉ ህልምሽ ሆኘ እንቅልፍሽን ነጥቄሻለሁ።
ይህንንም አውቃለሁ።

ዳብሼ ሌላ ገላ
ጎርሼ ሌላ ከንፈር
በቅናት ማዕበል አናውጬ አዳፍቼሻለሁ
ከሰው ተራ አሽቀንጥሬ ወርዉሬሻለሁ
ከመሃል ጎተቼ ወደ ዳር ገፍቼሻለሁ
ከንፈርሽን በጥርሶችሽ አስነከሼሻለሁ።
ይህንንም አውቃለሁ።

እቶን ወላፈኑ ከሩቅ በሚንቦገቦገው
በበደል ምጣድ ላይ አገላብጨሻለሁ
አሻሮ እስኪወጣሽ እስክታሪ አምሼሻለሁ
ይህንንም አውቃለሁ።

እርግጥ ነው በድዬሻለሁ
እውነት ነው ጎድቼሻለሁ
ሁሉንም ጠንቅቄ አውቃለሁ።

ዉስጥሽ ግን እንዲህ ሲል ሰማለሁ...

ከበደል ከስቃይ ከበቀል ባሻገር
እጅ ባፍ 'ሚያስጭን የረቀቀ ምሥጢር
በልብ የሚዳሰስ ከስሜት ጥላ ስር
ምህረት አይገደዉም እውነተኛ ፍቅር።

ያልታደሉት አጤ

እጅ አልሰጥም ብለው ትኩስ እሳት የጨለጡ
አጤው ጉድ አላዩ በልጆቻቸው እንደተበለጡ 
እጅ ከእግር ሰጥተው በራድ ዉሃ እንደሚጠጡ።

ባመድ አፋሹ እጅሽ

ያኔ፣
የጎረሱትን አላምጠው ፣ አጣጥመው ሳይዉጡ
ያጎረሳቸዉን እጅሽን ፣ መልሰው ሊንከሱ ሲሮጡ
ፊትሽ በምሬት ከስሎ ፣ ገር እንጀትሽ እያረረ
ሀቀኛው እንደበትሽ ፣ ተከፍቶ እያማረረ
"እጄ አመድ አፋሽ ነው" ብለሽ ነግረሽን ነበረ።

ዛሬ፣
ባንቺው ቅጥ-አጥ ቅጥፈት ፣ ጅስሚያችንን ካበገንሽው
የመንደዳችንን ነበልባል ፣ ለቆፈንሽ ማክሰሚያ ከሞቅሽው
አደራ ንፋስ ሳይቀድምሽ ፣ አመዳችንንም እፈሽው

ተከልሎ ላይከለል

በሕመማችን ልክ ፣ ደዌዉን ለሚያፀዳ
በጥማታችን መጠን ፣ ወይን ጠጁን ለሚቀዳ
በጠኔያችን ስፍር ፣ ለሚቆርጥ ፍሪዳ
ላዛኝ ቅቤ አንጉዋቹ ፣ ለባዕድ እንግዳ
ገመና ሊከለል ፣ መንገዱ ቢፀዳ
ዛፉ ሳር ቅጠሉ ፣ ቢመስል ፀአዳ  
ያ'ፍታ እድፍ እንጂ ፣ ችግር ላይፀዳ
...
ፍስሃን ደስኩሮ ፣ እንደሄደ እንግዳው
በተማፅኖ ትእይንት ፣ ይደምቃል ጎዳናው
ባ'ዳፋ ደግ እጆች
ባ'ሳዛኝ ዉብ አይኖች
በ'ውነተኛዎቹ ፣ የህላዌ መልኮች
በመሰንበት ትግል ፣ ሕያ ምስክሮች።

ዘመኑን ለገደለ

በስንፍና ጠብ-መንጃው ፣ አቀባብሎ እያለመ
ምትክ-አልባ ዘመኑን ፣ አከታትሎ ላጋደመ
ጅብዱዉን ቆሞ ቢተርክ ፣ <<ካለ'ኔ ጀግና>> እያለ
ቁልቁል በሚያየው ግዳይ ዉስጥ ፣ እልፍ የራሱ ሞት አለ።